Numbers 31

Rozdział 31

1I Pan powiedział do Mojżesza: 2Pomścij krzywdy synów Izraela na Midianitach ^a. Potem zostaniesz przyłączony do swego ludu ^b. 3Mojżesz powiedział więc do ludu: Przygotujcie spośród siebie mężczyzn do bitwy, aby wyruszyli przeciw Midianitom i dokonali na nich zemsty Pana. 4Wyślecie na wojnę po tysiącu z każdego pokolenia, ze wszystkich pokoleń Izraela. 5I wyznaczono z tysięcy Izraela po tysiącu z każdego pokolenia, dwanaście tysięcy gotowych do walki. 6I Mojżesz wysłał ich na wojnę po tysiącu z każdego pokolenia; posłał też z nimi Pinchasa, syna kapłana Eleazara, na wojnę, a w jego ręku były święte sprzęty i trąby sygnałowe. 7Wtedy walczyli z Midianitami, jak Pan rozkazał Mojżeszowi, i pozabijali wszystkich mężczyzn. 8Oprócz innych zabitych, zabili też królów Midianu: Ewiego, Rekema, Sura, Chura i Rebę – pięciu królów Midianu. Zabili też mieczem Balaama, syna Beora. 9Synowie Izraela wzięli do niewoli kobiety Midianu i ich dzieci; zabrali też całe ich bydło i trzody, i cały ich majątek; 10Spalili też ogniem wszystkie ich miasta, w których mieszkali, oraz wszystkie ich zamki; 11I zabrali cały łup oraz całą zdobycz zarówno z ludzi, jak i ze zwierząt ^c; 12I przyprowadzili więźniów, zdobycz i łup do Mojżesza, do kapłana Eleazara i do zgromadzenia synów Izraela, do obozu na równinach Moabu, które są nad Jordanem, naprzeciw Jerycha. 13A Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy naczelnicy zgromadzenia wyszli im naprzeciw poza obóz. 14I Mojżesz bardzo się rozgniewał na dowódców wojska, tysiączników i setników, którzy wrócili z walki. 15I mówił do nich Mojżesz: Czy zostawiliście przy życiu wszystkie kobiety ^d? 16Oto one za radą Balaama spowodowały, że synowie Izraela dopuścili się przewinienia przeciwko Panu w związku z Peorem ^e, a to sprowadziło plagę na zgromadzenie Pana. 17Zabijcie więc teraz wszystkich chłopców spośród dzieci, zabijcie też każdą kobietę, która obcowała z mężczyzną; 18Lecz wszystkie dziewczyny, które nie obcowały z mężczyzną, zostawcie przy życiu dla siebie. 19A wy sami zostańcie przez siedem dni poza obozem. Każdy, kto zabił człowieka, i każdy, kto dotknął zabitego, niech się oczyści trzeciego i siódmego dnia, wy i wasi jeńcy. 20Oczyśćcie również każdą szatę, wszelkie przedmioty skórzane i wszystko, co wykonano z koziej sierści, a także wszelkie drewniane przedmioty. 21Potem kapłan Eleazar powiedział do wojowników, którzy wyruszyli na wojnę: Taka jest ustawa prawa, którą Pan nadał Mojżeszowi: 22Tylko złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów; 23Wszystko, co może znieść ogień, przeprowadzicie przez ogień i będzie czyste; jednak najpierw będzie oczyszczone wodą oczyszczenia. Wszystko zaś, co nie może znieść ognia, oczyścicie wodą. 24Siódmego dnia wypierzecie też swoje szaty i będziecie czyści, a potem wejdziecie do obozu. 25Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 26Razem z kapłanem Eleazarem i głowami spośród ojców zgromadzenia policz całą zdobycz uprowadzoną w ludziach i zwierzętach; 27I podziel zdobycz na dwie części: pomiędzy tych, którzy wyruszyli na wojnę, i pomiędzy całe zgromadzenie ^f. 28Od wojowników, którzy wyruszyli na wojnę, pobierz też daninę dla Pana, po jednym na pięćset, tak z ludzi, jak i wołów, osłów i owiec; 29Weź to z ich połowy i oddaj kapłanowi Eleazarowi na ofiarę wzniesienia dla Pana. 30A z połowy synów Izraela weź po jednym z pięćdziesięciu z ludzi, wołów, osłów, owiec, słowem ze wszystkich zwierząt, i oddaj to Lewitom, którzy pełnią straż przy przybytku Pana. 31I Mojżesz, i kapłan Eleazar uczynili tak, jak Pan rozkazał Mojżeszowi. 32A zdobycz z pozostałego łupu, który zdobyli wojownicy, wynosiła sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy owiec; 33Siedemdziesiąt dwa tysiące wołów; 34Sześćdziesiąt jeden tysięcy osłów; 35I trzydzieści dwa tysiące kobiet, które nie obcowały z mężczyzną. 36Połowa przypadająca w udziale tym, którzy wyruszyli na wojnę, wynosiła trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec. 37Danina dla Pana z tych owiec wynosiła sześćset siedemdziesiąt pięć sztuk. 38Wołów było trzydzieści sześć tysięcy, a z tego danina dla Pana – siedemdziesiąt dwie; 39Osłów było trzydzieści tysięcy pięćset, a z tego danina dla Pana – sześćdziesiąt jeden. 40Ludzi było szesnaście tysięcy, a z tego danina dla Pana – trzydzieści dwie osoby. 41I Mojżesz oddał kapłanowi Eleazarowi daninę na ofiarę wzniesienia dla Pana, tak jak Pan rozkazał Mojżeszowi ^g. 42A z połowy należącej do synów Izraela, którą Mojżesz oddzielił od tych, którzy wyruszyli na wojnę; 43(Połowa należąca do zgromadzenia wynosiła trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec; 44Trzydzieści sześć tysięcy wołów; 45Trzydzieści tysięcy pięćset osłów; 46I szesnaście tysięcy osób). 47Z tej połowy należącej do synów Izraela Mojżesz wziął po jednym na pięćdziesiąt z ludzi i zwierząt, i dał to Lewitom pełniącym straż przy przybytku Pana, tak jak Pan rozkazał Mojżeszowi. 48Wtedy przyszli do Mojżesza dowódcy wojska, tysiącznicy i setnicy. 49I powiedzieli do niego: My, twoi słudzy, policzyliśmy wojowników, którzy byli pod naszym dowództwem, i nie brakuje z nas ani jednego. 50Dlatego przynieśliśmy na ofiarę dla Pana to, co każdy zdobył: złote przedmioty, łańcuszki, bransolety, pierścienie, kolczyki i naszyjniki, by dokonać przebłagania za nasze dusze przed Panem. 51Mojżesz i kapłan Eleazar przyjęli więc od nich to złoto, wszystkie wykonane przedmioty. 52A całego złota tej ofiary, którą oddali Panu, od tysiączników i setników, było szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt syklów. 53Wojownicy bowiem zatrzymali łup, każdy dla siebie ^h. 54Mojżesz i kapłan Eleazar przyjęli to złoto od tysiączników i setników i zanieśli do Namiotu Zgromadzenia jako pamiątkę ⁱ synów Izraela przed Panem.